اَقَلِ العباد؛ روحانی مردمدار و خادم بیمنت*
چهل روز از وداع مردم نیریز با آیتالله حاج سید مهدی فال اسیری میگذرد، اما نام و یاد او همچنان در قلبها زنده است. روحانیای که نه فقط در منبر و محراب، بلکه در میدان عمل هم پیشگام بود؛ کسی که خدمت را فقط در سخنرانیها نمیدید، بلکه آستین بالا زد و برای مردم کار کرد هر چند عده ای او را از اینگونه فعالیتها منع میکردند و معتقد بودند جای روحانی در مسجد است اما او این صحبت را قبول نداشت و شانی بالاتر از خدمت به مردم نمیدانست .
*مردی که در دنیا چیزی برای خودش نخواست*
زندگی ساده و سلامت مالیاش باعث شده بود که مردم به او اعتماد کنند. همه میدانستند که اگر کمکی جمع میکند، اگر کاری راه میاندازد، فقط و فقط برای مردم است، نه خودش. خانهای مجلل نداشت و حتی مکانی که در آن زندگی میکرد نیز از آن خودش نبود، رانتی برای خودش نگرفت، به دنبال موقعیت نبود؛ همین صداقت، او را در میان مردم عزیز کرد.
*خدمت به نیازمندان، نه در حرف، بلکه در عمل*
اگر از آیتالله فال اسیری حرفی در میان باشد، قبل از هرچیز باید از خدماتش گفت. او به جای توصیههای کلی و نصیحتهای تکراری، برای نیازمندان خانه ساخت، کار ایجاد کرد و نان بر سر سفرهها برد.
۶۳ واحد مسکونی ارزانقیمت برای خانوادههای کمبرخوردار ساخت.
کارخانه بزرگ نان سنتی را در شهرک صنعتی نیریز راهاندازی کرد تا عدهای صاحب شغل شوند.
کارگاههای اشتغالزایی برای نیازمندان تأسیس کرد تا بتوانند با عزت نان درآورند.
خیریهای معیشتی، درمانی و اشتغالزا ایجاد کرد که هنوز هم در حال فعالیت است.
اینها شعار نبود؛ اینها اقداماتی بود که زندگی خیلیها را تغییر داد.
*یک روحانی در کنار مردم، نه دور از آنها*
او از آن دسته روحانیونی نبود که فقط در تریبونها حرف بزند و بعد مردم را فراموش کند.
مدام به مساجد و خانههای شهدا سر میزد، خانوادههای ایثارگران را محترم میشمرد و کنارشان میماند.
مراسمهای مذهبی را با بهترین شکل ممکن برگزار میکرد و به شعائر دینی اهمیت زیادی میداد.
در مسائل اجتماعی و سیاسی، صریح و ثابتقدم بود، اما هیچوقت دچار افراط یا تندروی نشد.
به جوانان اعتقاد داشت و کارها را به آنها میسپرد، چون میدانست نسل آینده، نیاز به میدان دارد، نه فقط نصیحت.
*دغدغهمندی برای اصلاح امور شهر*
نیریز، در سالهایی که او در آن حضور داشت، شاهد حضور یک روحانی دغدغهمند بود که مشکلات مردم را از نزدیک لمس میکرد. او فقط سخنران نبود، بلکه پیگیر بود؛ از مشکلات شهری گرفته تا مسائل فرهنگی و اجتماعی. او مردمدار بود و کسی را از خود نمیراند.
*اعتقاد راسخ به قرآن و ولایت فقیه*
علاقهاش به قرآن فقط در تلاوت و قرائت خلاصه نمیشد هر چند صوتی بسیار دلنشین داشت؛ او به آموزههای قرآن عمل میکرد. در کنار این، همواره پشتیبان ولایت مطلقه فقیه و گوشبهفرمان رهبری بود. این را نه از روی تعارف، بلکه در عمل ثابت کرد.
*مردی که مردم را با خود همراه کرد*
وقتی خبر درگذشتش پیچید، مردم نیریز حماسهای در مراسم تشییع و خاکسپاریاش خلق کردند. حضور گسترده مردم، نشان داد که او در دلها جا داشت، چون عمرش را برای مردم گذاشته بود.
*چهلمین روز فراق، اما نامش همچنان زنده است*
فردا، مردم نیریز بار دیگر گرد هم میآیند تا یاد این روحانی مردمی و صدیق را گرامی بدارند. مردی که نه فقط در نیریز، بلکه در هر کجا بود در جایگاههای مدیریتی نیز تاثیرگذار بود. از مدیرکلی سازمان تبلیغات اسلامی استان هرمزگان گرفته تا مسئولیت در سازمان تبلیغات داراب ، مدیریت حوزه علمیه امام مهدی (عج) و .... همواره دغدغه دین و مردم را داشت، او زندگی خود را وقف مردم کرد
*اَقَلِ العباد*
حاج سید مهدی همیشه در پایان نامه هایش مینوشت *اَقَلِ العباد* ... و این کلمه اوج بزرگواری و بزرگ منشی این روحانی انقلابی را میرساند و خداوند قطعا به پاس این همه تواضع ، پاداش او را در بهشت برین خواهد داد ان شاالله
*یادش گرامی و راهش پررهرو باد