کافه دادبان نای ذی / محرومیت از ارث در نظام حقوقی ایران
محرومیت از ارث در نظام حقوقی ایران
مطابق مقررات قانون مدنی، به‌ویژه مواد ۸۶۱ و ۸۶۲، ارث به حکم قانون و بر اساس طبقات و درجات مقرر به وراث قانونی تعلق می‌گیرد و هیچ شخصی حق ندارد به‌طور مستقیم یکی از ورثه خود را از ارث محروم نماید.
به عبارت دیگر، «محرومیت از ارث» به اراده مورّث در نظام حقوقی ایران پیش‌بینی نشده و نفی یا اسقاط سهم‌الارث وارث قانونی جز در موارد استثنایی مقرر در قانون (از جمله قتل مورّث به شرح ماده ۸۸۰ ق.م) امکان‌پذیر نیست.
با این حال، اشخاص می‌توانند در زمان حیات و در حدود قوانین و مقررات، نسبت به اموال خود هرگونه تصرف و نقل و انتقال انجام دهند.
بنابراین اگر مورّث بخواهد عملاً سهم‌الارث یکی یا چند نفر از وراث را منتفی سازد، می‌تواند در زمان حیات، کلیه یا بخشی از اموال خود را به سایر ورثه یا اشخاص ثالث انتقال دهد و از طریق درج شرط یا انعقاد قرارداد، حق انتفاع یا استفاده از آن را تا پایان عمر برای خود حفظ نماید.
در این صورت، پس از فوت، مالی از وی باقی نمی‌ماند که مشمول مقررات ارث گردد و وارث یا وراث مورد نظر از سهم‌الارث محروم می‌شوند، هرچند این محرومیت ناشی از انتقال مالکیت در زمان حیات است نه به حکم اراده پس از مرگ.
